گزارش مُستند از
"روز خبرنگار"
منصور امان
رهبران و کارگُزاران حُکومت از تریبونی که زیر تابلوی "روز خبرنگار" برای خود برپا کرده اند، یک بار بیشتر برای یادآوری قلمروهای ممنوعه اطلاع رسانی و نشان دادن جای دوست و دُشمن بهره گرفتند.
مقامهای سیاسی و امنیتی جمهوری اسلامی در بارعامهای خود به این مُناسبت دست ساز، به توجیه مُستخدمین رسانه ای حُکومت پرداخته و تلاش کردند آنها را علیه آنچه که به قول پاسدار افشار "توطیه های دُشمن" و "جنگ روانی" و به گُفته پاسدار احمدی نژاد "رسانه های شیطانی" و "بازی رسانه ای" می باشد، به خط کُنند.
جمهوری اسلامی "روز خبرنگار" را برای دور زدن "روز جهانی آزادی مطبوعات" (سوم ماه مه میلادی، چهارده اُردیبهشت شمسی) و جلوگیری از طرح مساله گردش آزاد اطلاعات و سدهای بازدارنده آن اندیشه کرده است؛ یک بازی بیهوده با تقویم که مُناسبتهای دردسر سازی همچون "روز جهانی زن" یا "روز بین المللی کارگران" را نیز شامل شُده است. رژیم مُلاها هر سال در این روزها به گونه جهانی در کانون توجُه انتقادآمیز نهادهای غیر دولتی، دستگاه های رسمی و مراکز بین دولتی قرار می گیرد. تقویم ویژه ی "نظام" همزمان تلاشی است برای خط کشیدن زیر "فرهنگ ویژه" و تاکید بر به رسمیت نشناختن معیارها و ارزشهای عُموم بشری در برخورد به حُقوق انسانها در پهنه های گوناگون زیست و کار آنها.
برای جمهوری اسلامی تحمیل خفقان بر جامعه از چنان تقدُمی برخوردار است که حتی تهدید ارایه یک دلیل بیشتر برای ریشخند "روز خبرنگار" هم مانع از آن نمی شود که در این روز نیز از پیگرد و سرکوب کوشندگان پهنه ی اطلاع رسانی دست بردارد. در همان هنگامی که آقای احمدی نژاد، گُماشته ولی فقیه بر مسند ریاست جمهوری مشغول صله دادن به شُماری خودی نویس به مُناسبت "روز خبرنگار" بود، ماموران امنیتی در بوکان، آقای مسعود کُردپور، یک روزنامه نگار آزاد را بازداشت و به اسارتگاه نامعلومی مُنتقل کردند.
دستگیری آقای کُردپور، گُزارش مُستند و آدرس دار اوست از همه ی آنچه که جمهوری اسلامی با صحنه آرایی "روز خبرنگار" اش پنهان می کُند.
.................
ایران نبرد http://www.iran-nabard.com/
