روز ۲ اردیبهشت وقتی مطلب« گفت، من هفت تا شوهر دارم ...» را در سایت «اخبار روز» خواندم، بلافاصله به خاطر آوردم که این خبر را شش سال پیش عیناً خوانده بودم. داستان بر می‌گشت به دختری که پدرش او را به هفتصد هزارتومان به یک افغانی فروخته بود. یعنی او به همسری افغانی در آمده بود. افغانی مزبور برای تهیه هفتصد هزار تومان، از ۶ نفر دیگر کمک گرفته بود و آنها هریک با دادن صدهزار تومان شریک در همسری او شده بودند. بدین ترتیب دختر دارای ۷ شوهر شده بود که هرشب نوبت یکی می‌شد. موضوع آنقدر تکان دهنده و تکرار ناشدنی است که اگر کسی خوانده باشد، بعید است آن را فراموش کند. تازه من که در این زمینه‌ها حافظه نسبتاً خوبی دارم. از چاپ دوباره آن تعجب کردم ولی جدی نگرفتم. قصد نداشتم مطلبی در این باره بنویسم. راستش چندان بیکار هم نیستم که راجع به هر مطلب پیش پا افتاده‌ای چیزی بنویسم. اما دیدم موضوع تمام نمی‌شود و دامنه‌ی انتشار این خبر هر روز گسترش می‌یابد و بعضی‌ها هم ول کن معامله نیستند. گفتم شاید بد نباشد کمی سابقه‌ی امر را توضیح دهم تا فعالان سیاسی و اجتماعی کمی به تعمق وا داشته شوند. دوستانی که در داخل کشور به فعالیت مشغولند گاه به درستی فعالان خارج از کشور را دور از واقعیت‌های ایران ارزیابی کرده و اطلاعات آنها از جامعه و مردم را به روز نمی‌دانند. اما متأسفانه ظاهراً خود آنها نیز به چنین بلیه‌ای دچار شده‌اند. مشکل ما ایرانیان در اینجاست که حافظه تاریخی نداریم و گذشته را به سرعت فراموش میکنیم در زیر موضوع را با هم مروری میکنیم در شهریور ۸۱، یعنی شش سال پیش و در دوران «اصلاحات»، خبری در سایت «زنان ایران» با عنوان «من هفت شوهر دارم» به قلم «کامبیز توانا» انتشار یافت که مشتاقان امروز این خبر در خارج از کشور، آن زمان وقعی به آن نگداشتند. اما در چند روز گذشته با تاخیری ۶ساله به موضوع پرداختند! آن‌هم با چه سوز و گدازی. http://www.womeniniran.com/gozaresh/ 1-07-81 -g.htm پس از انتشار این خبر در سایت «زنان ایران» در شهریور ۸۱، وبلاگ زنانه‌ها متعلق به خانم مهشید راستی، در سپتامبر ۲۰۰۲ به مطلب مزبور لینک داد: http://zananeha.com/archives/2002-09 بعد از گذشت ۵ سال و مدت‌ها بعد از بسته شدن سایت «زنان ایران»، در ۱۲ تیرماه ۸۶ وبلاگ «سفید و سیاه» آن را دوباره انتشار داد. اشاره‌ای هم به منبع آن نکرد. http://sm 14rf.persianblog.ir/post/ 35 در بهمن ۸۶ ، سایت «هفت تیر ! » (چه اسم با مسمایی) به مدیریت علی رضا محمد ظاهری و سردبیری پیمان روشن ضمیر ، بدون ذکر تاریخ و منبع، خبر مذکور را سه باره انتشار داد. www.7tir.com/news/index.php/482/ - 99k تا روز ۲۶ فروردین ۸۷ هم خوانندگان این خبر در سایت «هفت تیر» در مورد آن اظهار نظر کردند. هیچ اظهار نظری از روز ۲۷ فروردین به بعد که خبرگزاری انتخاب آن را انتشار داد، پای خبر مزبور گذاشته نشده است. اگر از این به بعد بگذارند، دیگر خدا می‌دااند شش سال بعد از انتشار اولیه خبر، خبرگزاری «انتخاب» که سابقاً وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی بود به مدیریت محمدمهدی فقیهی (رئیس ستاد تبلیغات لاریجانی در انتخابات ریاست جمهوری دور نهم) و به سردبیری پسرش مصطفی فقیهی در روز ۲۷ فروردین ۸۷ آن را چهارباره انتشار داد! این سایت هم هیچ اشاره‌ای به منبع اول و دوم نکرد؛ چرا که ظاهراً خبرگزاری کارش تولید خبر است، نه این که خبر بیات شده وبلاگ‌ها را دوباره انتشار دهد و بودجه‌های عظیم دولتی و غیردولتی را به باد فنا دهد. http://www.tiknews.org/display/?ID= 59105 در روز ۱ اردیبهشت ۸۷، محمد علی ابطحی معاون خاتمی در دوران ریاست جمهوری، در وبلاگ شخصی‌اش «وب نوشت» در مطلیی تحت عنوان « دختر 7 شوهره و اداره ی دنیا» در مورد این خبر اظهار نظر کرده و نوشت: «حتماً مسئولان هم آن را می خوانند و لابد اعتقاد دارند که آنها قبل از هر چیز مسئول وضع معیشتی مردم ایران هستند و نجات آنان از فقر مسئولیت اصلی آنان است نه اداره ی دنیا.» http://www.webneveshteha.com/weblog/?id= 2146309380 ظاهراً و به تعبیر ابطحی در دوران خودشان دائم به فکر معیشت مردم ایران بودند و نه چیز دیگر. امین زاده معاون وزیر خارجه‌ی خاتمی که در اصل وزیر خارجه‌ی مورد نظر خاتمی بود ولی خامنه‌ای با او موافقت نکرد، همین چند روز پیش گفت: جشن هسته‌ای را بایستی در سال ۸۱ می‌گرفتیم و از این بابت که احمدی‌نژاد روی دست آنها بلند شده، معترض بود. جهت اطلاع ابطحی یادآوری می‌کنم سال ۸۱ ، و در دوران خاتمی سرنوشت شوم زن نگون بخت رقم خورد و خبرش هم همان موقع پخش شد اما ابطحی و امثال او خودشان را به آن راه زده بودند و نمی‌شنیدند. حتماً امروز وضع بدتر از آن روز است و هرچه پیش برویم صرف نظر از این که کدام جناح قدرت را در درست داشته باشد، اوضاع نابسامان تر خواهد شد. مسئولان سایت «میدان زنان» که علی‌القاعده بایستی بیش از من از مسائل و مشکلات زنان در ایران با خبر باشند و اخبار آن را دنبال کنند نیز، خبر مزبور را با دادن لینک به مطلب خبرگزاری انتخاب، انتشار دادند. سایت «تغییر برای برابری» که در رابطه با حقوق زنان فعالیت می‌کند هم با آوردن نوشته‌ی ابطحی و همچنین خبر خبرگزاری انتخاب به موضوع فوق اشاره کرد: http://www.we-change.org/spip.php/ecrire/spip.php?article1878 هیچ‌کدام از این فعالان عرصه‌ی زنان و خوانندگان‌شان هم نفهمیدند که سایت «زنان ایران» این خبر را ۶ سال پیش انتشار داده بود و آنها با تاخیری ۶ ساله به موضوع پی برده‌اند! اگر فقط از یک جنبه به موضوع بنگریم، یک واقعیت و تراژدی بزرگ پشت انتشار دوباره این خبر خوابیده است. معلوم می‌شود از ۶ سال پیش تا کنون مدعیان هیچ کاری برای این زن و مشکلاتش نکرده‌اند. وگرنه مگر می‌شود این همه فعال زنان و مدعیان حقوق زنان متوجه نشوند که این مورد را ۶ سال پیش کار کرده بودند! آیا اگر کسی مشکل این زن را دنبال کرده بود، امروز متوجه نمی‌شد و اعتراض نمی‌کرد و یا اقداماتش را توضیح نمی‌داد و یا لااقل از سرنوشت زن نگون بخت خبر نمی‌داد؟ ۶ سال پیش در خبر آمده بود که زن مزبور به هنگام رجوع به دفتر سازمان ملل در مشهد باردار بوده. بنابر این بچه‌ی او امسال بایستی به مدرسه برود. امیدوارم موقع دیپلم گرفتن و دامادی فرزند زن نگون بخت، دوباره این مسئله سر از جایی بلند نکند. معلوم می‌شود که تمامی فعالان حقوق زنان و ... به سادگی از کنار این خبر که در سایت رسمی زنان (که آن موقع منحصر به فرد هم بود) درج شده بود، گذشته‌اند و حتا به روی مبارک هم نیاورده‌اند که چه بر سر این زن آمده است نویسندگان و مسئولان سایت «زنان ایران» که مرکب از افراد زیر بودند: «گروه نويسندگان: شـادی صـدر، فائزه طباطبايی، فرشته آهنی، سپـيده زرين پناه، آسيه امينی، مهتاب رحيمی، ميترا صادقی، نازنين خسروانی، گيسو فغفوری، زهره هدايتي، فاطمه امين زاده، فرزانه ابراهيم زاده مسئول بخش عکس: شادی قديريان طراح گرافيک: حسين نيلچيان با همياری و همکاری: پرستو دوکوهکی، مهتاب يعقوبی، اکبر منتجبی، شهرام شريف » http://www.womeniniran.com/darbareh.htm معلوم نیست کجا هستند. تا خودشان راجع به مطلب مزبور توضیح دهند. شاید هم نیازی به روشنگری در این موارد نمی‌بینند و یا اساساً چنان درگیر مشکلات روزمره زندگی شده‌اند که سری به سایت‌های اینترنتی هم نمی‌زنند و خبر ندارند چه می‌گذرد سایت اخبار روز، دوم اردیبهشت ۸۷ خبر مزبور را به نقل از وبلاگ هفت تیر و سایت انتخاب گزارش داد. البته وبلاگ «هفت تیر» نادرست است و صحیح آن سایت «هفت تیر» است و به گفته‌ی مسئولانش روزانه بیش از ۱۰ هزار بازدید کننده دارد. http://www.akhbar-rooz.com/news.jsp?essayId= 14803 «خبرنامه امیرکبیر» وابسته به دانشگاه امیرکبیر نیز که ظاهراً خبر آن را در سایت اخبار روز دیده بود، در ۴ اردیبهشت آن را عیناً مانند اخبار روز انتشار داد. http://www.autnews.info/archives/ 1387,02,0008858 سایت ایران گلوبال نیز سوم اردیبهشت خبر مزبور را به نقل از وبلاگ «هفت تیر» انتشار داد. آنها هم اشتباه سایت اخبار روز را که ظاهراً منبع‌شان بوده، تکرار کردند. چرا که اگر به اصل رجوع کرده بودند، می‌دیدند که سایت است و وبلاگ نیست. http://www.iranglobal.info/I-G.php?mid= 2 &news-id= 45975 &nid=haupt سایت «پیک نت» برای آن که از قافله عقب نماند تیتر آن را به «شلاق این فاجعه برگُرده "قدرت" باید فرود آید!» تغییر داده و انتشار داد. پیک نت منبع آن را «روزنامه انتخاب» ذکر کرد. روزنامه انتخاب وجود خارجی ندارد و مدت‌هاست منتشر نمی‌شود. http://www.peiknet.com/1387/11ordibehesht/04/page/33SHALAGH.htm نشریه اینترنتی «میهن» متعلق به علی کشتگر نیز مطلب را بدون اشاره به منبع آن، در روز ۳ اردیبهشت انتشار داد http://www.mihan.net/y/ 1387/02 /Mihan- 02-01 .htm#13 ده‌ها سایت و وبلاگ ایرانی نیز خبر مربوطه را انتشار داده‌اند که برای جلوگیری از اطاله کلام از آوردن نام آنها خودداری می‌کنم
«هفت شوهر» دارد
و حافظه تاریخی
باور کنید اگر چنین اتفاقی در هر جای دنیا اتفاق افتاده بود تا به حال ده‌ها اعتراض نسبت به آن شده بود. قبول کنیم ما حافظه تاریخی نداریم.
ایرج مصداقی
۴ اردیبهشت ۱۳۸۷
irajmesdaghi@yahoo.com
www.irajmesdaghi.com
24 April 2008
ایرج مصداقی: داستان زنی که «هفت شوهر» دارد و حافظه تاریخی
داستان زنی که
ایرج مصداقی
