وبلاگ نامه های ایرونی: در آستانه ی ظهور، چه نیازی به برنامه ریزی!

سوای نخوت و کبری که این آقای عباس عبدی دارد و خیال می کند در علوم اقتصاد و جامعه شناسی و سیاست، نابغه ی دهر است (با کمی بالا و پایین، انگار همه مان همینیم!)، گهگاه اما در مورد حال و احوال "جمهوری" حرف ها و نظرات جالبی دارد. مهم تر این که برخلاف بسیاری از به اصطلاح "اصلاح طلبان"، خوب می خواند و دست به تحقیق و تفحصش خوب است.

در آستانه ی ظهور، چه نیازی به برنامه ریزی

علی اوحدی

در یک گردش نگاه در سایت "آینده" به مطلبی رسیدم که آقای عبدی دو سه ماه پیش در مورد "بی برنامگی" در جمهوری نوشته است. سال گذشته در یکی از نامه ها به مقاله ای ارزنده تحت عنوان "مملکت بی برنامه و هدف" اشاره کرده ام که زنده یاد دکتر "کاویانی" در سال ۱۳۲۴ شمسی! نوشته و مضمونش حول و حوش همین مطلب می چرخد.

باری، آقای عباس عبدی می نویسد؛ "اگر تا امروز كتاب خاطرات عبدالمجيد مجيدی رييس سازمان برنامه و بودجه سال‌های ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۶ (وزیر مشاور در کابینه های عباس هویدا و دکتر آموزگار، پیش از انقلاب) را نخوانده‌ايد، توصيه می ‌كنم حتماً آن را بخوانيد." آقای عبدی می نویسد؛

"برنامه ريزی با اين هدف انجام می ‌شود تا در يك نظام عقلانی كه منابع موجود آن هم محدود است، آن منابع در جاهايی سرمايه ‌گذاري و هزينه شود كه حداكثر بهره ‌وری و رشد را داشته باشد. خوب! حالا اگر دو عنصر مذكور يعنی "نظام عقلانی" و "منابع محدود" كنار رفت، يعنی از يك سو محدوديت منابع برداشته شد، و از سوی ديگر عقلانيت هم ضعيف گرديد، در اين صورت برنامه ‌ريزی امری زايد می‌ شود.

در شرايط كنونی نيز افزايش درآمدهای نفتی موجب سر دادن شعارهايی شد كه لازمه ی تحقق آن شعارها حذف سازمان مديريت و برنامه ‌ريزی ست. اگر كسی بپذيرد كه مردم به شعارها و برنامه‌های پيروز انتخابات(ریاست جمهوری) رأی داده‌اند، بايد بپذيرد كه مردم در واقع به انحلال سازمان هم رأی داده‌اند، زيرا تحقق اين شعارها جز از راه كنار زدن برنامه‌ريزی و باز گذاشتن دست حكومت در خرج كردن بی ‌حد و حصر منابع موجود، امكان‌پذير نيست. خوب اگر افرادی فكر كنند كه فرصت زيادي به ظهور امام زمان نمانده و بايد آب و جارو كرد تا ايشان وارد شوند، بنابراين چه معنايی برای برنامه ‌ريزی می ‌توان منظور داشت؟"

آقای عبدی تکه هایی از خاطرات مجید مجیدی را آورده و ...

بهتر است اگر علاقمندید، خودتان مطلب را بخوانید. امیدوارم سایت آقای عبدی فیلتر نشده باشد!

http://iruniha.persianblog.com/ وبلاگ نامه های ایرونی