من شهره آغداشلو را قربانی نظام آخوندی نمیدانم .من او را از این پس مبلغ و توجیه گر این رژیم جنایتکار می پندارم. و بر این اساس است که به او هیچ اعتراضی ندارم.
من با چنین افرادی مبارزه میکنم
و از دید من اینگونه افراد و آن بسیجی گوش به فرمان ولی فقیه که هر روز در کوچه ها و خیابان های شهر های مختلف کشورم در جهت اجرای قوانین مورد تائید امثال این خانم از زنان تحت ستم کشور هتک حرمت میکنند،
فرقی باهم ندارند
به این خانم هیچ اعتراضی ندارم
جمشید پیمان
عاطفه اقبال گرامی! راستی به چه چیز باید اعتراض کرد ؟
عاطفه عزیز ! نامه ی شما را خواندم. حساسیت شما نسبت به مسائلی که در اطرافتان میگذرد تحسین برانگیز است . واکنش های انسان دوستانه و سرشار از مسئولیتتان ، به نظر من شایسته ی تحسینی بیشتر وبزرگتر است. آفرین بر شما .
در باره ی شهره ی آغداشلو میخواهم بگویم:
من به این خانم هیچ اعتراضی ندارم. اشتباه نفرمائید، کار او را تائید که نمی کنم بجای خود، صد در صد هم با آن مخالفم. اما به او اعتراضی ندارم. میدانید چرا؟
زیرا برای اعتراض خودم ارزش قائلم. من دلیلی نمی یابم که گوهر کلامم را حرام سنگ بی مقداری کنم که خود را آماده کرده است که هم بر پای لنگ زنان دربند میهنم فرود آید و هم برای ازاله ی ناپاکی از رژیم آخوندی حاکم بر کشورمان ، مصرف شود؛ رژیمی که آب هفت دریا هم نمی
تواند یک از هزاران ناپاکیش را بشوید .
آن ایرانی که با سخنش و کردارش چنین نظام دژخیم و ددمنش و داد شکنی را تائید کند به مراتب زشت تر و پلید تر از گردانندگان و دست اندر کاران این رژیمست. با چنین فردی چگونه برخوردی داشته باشم ؟
باید نصیحتش کرد؟
یا طردش کرد؟
یا برای باز گرداندنش از حرف و عملش ، جلوی در خانه اش یا محل کارش دست به تحص زد؟
البته باید عمل زشت او را تقبیح کرد. باید رسوائی او را در همه جا جار زد. باید گفت و گفت و گفت و در هر گفتن پتیارگانی را که زیر قبا و عبای آخوند جنایتکار می خزند انگشت نما کرد. اما این کار را بنظر من نباید از آنرو کرد که چنین خود باختگانی کسی هستند و تاثیر گذارند.
عاطفه اقبال عزیز. من شما را کاملا درک می کنم. بی هیچ تردیدی بشما حق میدهم که در مقابل چنین امور ناراحت بشوید، دلتان به درد بیاید و حتی خشمناک گردید. اما یک نکته را خدمتتان عرض میکنم. شما یقینا این بیت معروف را از حافظ خوانده اید و مطمئنم که بآن هم اندیشیده اید:
حــافـظـم در مـجــلسی دردی کشـم در مـحفـلی
بنگر این شوخی که چون با خلق صنعت میکنم
تصور کنید زنی را که در دیار فرنگ ، مثلا در محل برگزاری مراسم پخش جوایز اسکار، با طنازی تمام دل از عارف و عامی می برد و باز بقول حافظ نرگسش عربده جوی و لبش افسوس کنانست و هزار دل فدای پیرهن چاکش میشودو مست از می است و میخواران از نرگس مستش مستند . دکولته ای تماشائی بر تن دارد و از پیش روی، تا دل ناف و از قفا تا کمرگاه ، هزار تماشائی را به تحسین و حیرانی کشانده است.
حال مجسم کنید چنین زلف آشفته ی خوی کرده ی خندان لب مستی بیاید بگوید برای ارضاء میل جوشان بازیگریش حاضرست بفرمان آخوند پلید هرزه ی چشم دریده ی تهی از شرف، چادر و چاخچور و مقنعه را بر خودش تلنبار کند. اشتباه نشود! این پریرو که تا به امروز تاب مستوری نداشته است و در شرق و غرب عالم اگر در هرجا در برویش بسته شده است از روزن برآمده است، نمیگوید حاضرست در فیلمی یا بر صحنه ی تئاتری نقش مثلا زنی متعلق و قبیله طالبان افغانستان یا حرم های ملوک عربستان یا همشیره های در پستو مانده ی قم و خراسان را بازی کند . میگوید برای ایفای نقش در فیلمی در ولایت تحت سلطه ی ولی فقیه ، به قوانین ارتجاعی و ضد بشری نظام حاکم ، حاضرست با کمال میل گردن بنهد. چنین شخصیتی اینگونه اظهار نظر را از موضع حماقت و بی خردی نکرده است. گفتار و اظهار نظرش فقط و فقط بیان فرصت طلبی و نان به نرخ روز خوری و گل مالیدن بر گندیست که شویش با رفتن به پابوسی آخوند ها ، ببار آورده است. چنین فردی مصداق مجسم آن بیت از حافظ است که پیشتر آوردمش.
خانم عاطفه اقبال گرامی
من شهره آغداشلو را قربانی نظام آخوندی نمیدانم .من او را از این پس مبلغ و توجیه گر این رژیم جنایتکار می پندارم. و بر این اساس است که به او هیچ اعتراضی ندارم. من فقط با او مخالفم و مبارزه میکنم. آنهم نه از این منظر که یک هنرپیشه ی سینما و تئاتر میباشد و خیر سرش مثلا جایگاه و پایگاه و مقام و منزلتی دارد، بلکه بدان سبب که عملا در خدمت رژیمست و قوانین ضد بشری این نظام، بویژه قوانین زن ستیز آنرا، تایید و توجیه میکند و بر اعمال ننگین مجریان این قوانین صحه میگذارد . من با چنین افرادی مبارزه میکنم و از دید من بین اینگونه افراد و آن بسیجی گوش به فرمان ولی فقیه که هر روز در کوچه ها و خیابان های شهر های مختلف کشورم در جهت اجرای قوانین مورد تائید امثال این خانم از زنان تحت ستم کشور هتک حرمت میکنند، فرقی باهم ندارند.
